வான சூரியன் தெரியும் திசையெங்கும் - சோலச்சி
விஜய் ஆனந்தின் எளிமையான, வளமையான, வலிமையான, ரசனையான இந்தத் தொகுப்பின் 82 கவிதைகளும் கடும் கோடையில் நதிக்கரையோரத்து ஆலமரத்தின் நிழலில் தென்றலை முகத்தில் வாங்கும் உணர்வைத் தந்தன.
ஒரு சிறந்த கவிதைக்கு என்னவெல்லாம் அடையாளம் ? பொருள் எளிதில் புரிதல், வார்த்தைகளின் கோர்ப்பில் கவித்துவம், உணர்வுகளை வாசிப்பவர்களுக்கு கடத்தும் திறன், படித்தபின் புன்சிரிக்க / இமைகளில் ஈரம் உணர வைத்தல்..... இந்தக் கவிதைகள் இவையெல்லாம் கொண்டிருக்கின்றன என்று எழுத்தாளர் பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர் அவர்கள் முன்னுரை வழங்குவதிலிருந்து இந்நூலை வாசிக்க வேண்டும் என்கின்ற ஆவலை நம்முள் ஏற்படுத்திவிடுகிறது.
எதையாவது எழுதி பக்கங்களை நிரப்பி தானும் ஒரு கவிஞன்தான் என அடையாளப்படுத்திக்கொள்ள விரும்பாத கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் உணர்வுபூர்வமான கவிதைகளை நடவு செய்து தன்னை தமிழ்கூறும் நல்லுலகில் அசைக்க முடியாத நட்சத்திரமாய் முத்திரை பதித்து கவிதை நடை போட்டுக்கொண்டிருக்கின்றார். ''போன்சாய் மனங்கள்'' எனும் கவிதைச் சுரங்கத்தை வழங்கிய கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்களுக்கு என வாழ்த்துகளையும் பாராட்டுக்களையும் முதலில் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
பூடகமாய் எழுதி கவிதைக்குள் கவிதை வைத்து வாசிப்பவனை பொருள் புரியாமல் திணறடித்து குழப்பாமல் எளிய நடையில் எல்லோருக்கும் புரியும்படியான மொழியில் கவிதைகளை படைத்திருக்கிறார். தான் சொல்ல விரும்பும் செய்தியை அழகாய் சொல்லியிருக்கிறார்.
வலுத்தவன்
வயிறு நிறைய
இளைத்தவன் வயிறு
முட்டக் குடிக்கிறான்......
என்று சமூகத்தின் மீதான பார்வையை பதிவு செய்கிறார் கவிஞர். பணக்கார வர்க்கம் எங்காவது குடித்துவிட்டு தெருவில் கிடந்து பார்த்திருக்கின்றோமோ...? மதுவில் மிகப்பெரிய அரசியல் நாடகமே அரங்கேறிக்கொண்டு இருக்கிறது. இது தெரியாமல் உடம்பு வலிக்கு குடிக்கிறேன் ; மனசு சரியில்லை குடிக்கிறேன் என்று உள்ளதை தொலைத்துவிட்டு அம்மணமாய் தெருவில் கிடக்கிறான்.
நவீன இந்தியா, டிஜிட்டல் இந்தியா, பாரத் மாதா கீ ஜே...... என்று மார்தட்டிக்கொண்டு இருக்கும் இவ்வேளையில்தான் அயல்நாட்டு அதிபர்கள் வந்தால் குடிசைப்பகுதிகளை தட்டிகொண்டு மறைப்பதும் குடிசைகளை அப்புறப்படுத்த அடியாட்களை ஏவுவதும் வெட்கமில்லாமல் நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது.
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டிலும் வீடு இல்லாமல் உணவு இல்லாமல் பல்லாயிரக்கணக்கான குடும்பங்கள் சாலையோரத்திலும் தெருக்களிலும் முடங்கிக் கிடப்பதை காண முடிகிறது. இவர்கள் எங்கிருந்து வந்தார்கள் ; எதற்காக இங்கே தங்கி அல்லல்படுகிறார்கள்; இவர்களின் வாழ்வாதாரம் என்ன என்று ஆட்சியாளர்களே யோசிக்க வாய்ப்பு இல்லாதபோது நாம் எப்படி யோசிக்க முடியும் என்று நம்முள் கேள்வி எழுவது என்னவோ உண்மைதான். அதற்காக அப்படியே கடந்து போக முடியுமா...?
பேருந்து நிலைங்களிலும் ரயில் நிலையங்களிலும் எங்கெல்காம் மக்கள் நடமாட்டம் அதிகமாக உள்ளதோ அங்கெல்லாம் டோலக்கையோ தவிலையோ வைத்துக்கொண்டு வித்தைகாட்டி பிழைக்கும் மனிதர்களைப் பற்றி சிந்திக்கின்றார் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த். கவிதையை வாசிக்கும்போது இந்த தேசம் பதில் ஏதும் பேசாமல் வெட்கித் தலைகுனிந்து நிற்பதை காண முடிகிறது.
தட்டும் கரண்டியும் கொண்டு
தப்புத் தாளங்கள்
வாசிக்கும் இந்த
தொம்பன்குடியின்
வாழ்க்கைப்பாட்டை கைதட்டி
ரசிக்குது ஒரு கூட்டம்.....
....வெகு அருகில்
காதைக்கிழித்தபடி கடந்து
செல்கிறது மெட்ரோ
ரயில் இம்மாநகரத்தின் நவீனங்களை
சுமந்தபடி....
சமூகத்தின் மீதான தனது பார்வையை விரிவடையச் செய்திருக்கும் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த், குழந்தை, காதல், பாசம், பெண்ணியம் என அனைத்தையும் பேசுகின்றார். வான விரிப்பினை வண்ணக் காகிதங்களாக மடித்துக் கொடுத்தால் அனைத்துப் பக்கங்களிலும் இச்சமூகம் விழிப்பு பெற முத்தாய்ப்பான கவிதைகள் படைத்தளிப்பார் என்பதில் ஐயமில்லை.
மனிதன் வீரம் படைத்தவனாக இருக்க வேண்டும் என்பதில் எமக்கு மாற்றுக் கருத்து இல்லை. அதே நேரத்தில் ஈரம் உள்ளவனாகவும் இருக்க வேண்டும். காலங்காலமாக காதல் கொண்டாடப்பட வேண்டும். எங்கோ நடக்கும் ஒரு தவறை நாடக்காதல் என்று சொல்லி ஒட்டுமொத்தமாக காதலை எதிர்ப்பது எந்த விதத்தில் நியாயம். காதல் ஒன்று மட்டும் இல்லையென்றால் இந்த உலகம் என்றோ அழிந்து போயிருக்கும். காதலின் வாசத்தை உணராதவர் என்று எவருமில்லை. வரட்டு கௌரவம் என்கிற பெயரில் ரசிப்பதும் இல்லை ; ஏற்பதும் இல்லை என்றால் என்னத்துக்க வாழனும்னு கேட்கத் தோன்றுகிறது. காதலின் வாசத்தை கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் இப்படி எழுதுகிறார்...
சில சூடான முத்தங்களை
சமைத்துச் சுவைத்துவிட்டு
நகர்கையில்
வீடெங்கும் மணத்துக்கிடக்கிறது
நம் காதலின் வாசம்....
அடுக்களையில் எனக்கான
பிரியங்களை
சமைத்துக்கொண்டிருந்தாய்
நீ....
என்னும் கவிதையை வாசிக்கும்போது தவறவிட்ட வாசங்களை சுவாசிக்கத் தோன்றுகிறது. காதல் என்றால் ஆபத்து, அது மோசமான ஒன்று என்று பொய்யுரைகளை பரப்பிக்கொண்டு இருப்பவர்களிடம் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்களின் கவிதைகளை கொடுத்து வாசிக்கச் சொல்ல வேண்டும். நிச்சயமாக ஒருவன் வாசித்து முடித்தால் அவன் மனிதனாக தலை நிமிர்வான் என்பது உண்மை.
அறிவார்ந்த சமூகத்தின் ஆற்றல் மிகுந்த புலவர் அய்யன் திருவள்ளுவர்
உணலினும் உண்டல் அறல்இனிது; காமம்
புணர்தலின் ஊடல் இனிது.
என்கிறார். இவை காதல் வயப்பட்டால் மட்டுமே சாத்தியமாகும். வாழ வேண்டும் என்பதற்காக வாழ்ந்துவிட்டு போகக்கூடாது. வாழ்தலில் இனிது எது ? அறம் எது ? எனத் தெரிந்து மனதை கனமாக இறுக்கமாக வைத்துக்கொள்ளாமல் வாழ வேண்டும்.
என் எழுத்தின் நதிமூலம்... ஊற்றுக்கண்... தொடக்கப்புள்ளி எல்லாமே அப்பாவின் திடீர் மறைவுதான் என்று கூறும் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்கள் அப்பாவின் கவிதைகளில் நம்மையும் மூழ்கடித்து ஏதோ செய்து விடுகிறார்.
வான வீதியில் மேகங்கள் கூட நின்று நிதானித்து பயணிக்கிறது. நமக்கோ நிற்க நேரமில்லை; தூங்க நேரமில்லை. திங்கக் கூட நேரமில்லை என அலைந்து தொலைந்து கொண்டிருக்கின்றோம். குழந்தைகளோடு நேரம் செலவழிக்க மனமில்லாமல் ஆலாய் பறந்து கொண்டு இருக்கின்றோம். ஆனால் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்கள் வாழ்க்கையை வாழச் சொல்கிறார் குழந்தைக்கு நிலாச்சோறு ஊட்டுகிறார். நம்மையும் குழந்தைகளைக் கொண்டாட வேண்டும் என தூண்டுகின்றார்.
உலகக் கவிஞர்களை
மேற்கோள்
காட்டுகின்றோம். அப்படிக் காட்டினால்தான் நம்மை அறிவாளிகளாக நம்புவார்கள் என்ற மாய பிம்பத்திற்குள் மூழ்கிக் கிடக்கின்றோம். உள்ளூர் படைப்பாளிகளை கொண்டாடி உலகக்கவிஞர்களாக அடையாளப்படுத்துவோம். வான சூரியன் தெரியும் திசையெங்கும் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்களின் கவிதை ஒளி வீசும்.
கொரணா காலத்து கவிதைகள் என சமகாலத்து அரசியலை அழகாய் படம்பிடித்துக் காட்டும் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்கள் இந்நூலை டிசம்பர் 2020 இல் வெளியீடு செய்திருக்கிறார்.
80 பக்கங்கள் கொண்ட போன்சாய் மனங்கள் என்னும் இக்கவிதை நூலை இருவாட்சி வெளியீடு செய்திருக்கிறது. அழகான வடிவமைப்பினைக் கொண்ட இந்நூலின் விலை ரூபாய் 100/-
நூல் வெளியீட்டு முகவரி :
இருவாட்சி
(இலக்கியத் துறைமுகம் )
41, கல்யாணசுந்தரம் தெரு,
பெரம்பூர்,
சென்னை - 600011
பேச: 94446 40986
நூலாசிரியர் கவிஞர் விஜய் ஆனந்த் அவர்களிடம் பேச : 97917 57087
பேரன்பின் வழியில்
சோலச்சி அகரப்பட்டி
பேச : 9788210863
